امام غریبم…،سلام…!باز هم منم…همان مسکین! مولای من!مهدی جان!گفته بودید؛دل به این دنیا نبندیم!آلوده اش نشویم! جایگاه ما بلند و والاست؛ در جوار بلند همتان و بلند نظران… بلند نظران اهل زایش و رویش اند…گفتید اگر قدر خود را بدانیم “اوج” می گیریم و جذب زیبایی ها می شویم.  با شما که باشیم راه صحیح است و سلوک آسان! آه قرآن مهجور! دریغا که عمریست گوش جانمان از طنین دل نشین کلامتان عاجز است…. به غربتتان که از غربت سیدالشهدا بیشتر است  نیم نگاهی به ما کنید تا نا خالصی هایمان ذوب شود و قلبمان پر شود از عشق معرفتی! عشقی که شفا بخش روح ماست… شفا بخش این زخم کهنه فراق ،این داغ یتیمی…. برای ما دعا کنید که سخت نیازمند آنیم. خدا پشت و پناهتان! به امید دیدار…..

نوشته شده توسط آرام دل