​
میخواستـم روز ولادت مادر ،

دست دلمو بگیـرم و ببرمش

بشونمش کنار مزارشُ بگم

بیا !

 اینـم مادرت .. بیقراری نکن دیگه ..

ولی خب مادرمون که مزاری نداره…

فدای قبر بی نشانتان…

یهو یادم افتاد

مادر ،یه عالمه پسر داره 

که همیشه بر سر مزارشون میره

جوونایی که گمنامن

و خیلی مادری هستن…
معطل نکـردم!

دلمو بغل زدم و دوون دوون راه افتادم

به سمت گلزار شهدا ..

تا اینکه رسیدیم به همینجا ،

به همین مزار

به همین شهیدگمنام ..

به همین مادری‌تـرین ..
خدایا شکرت ..

روز ولادتش کنار بچه هاش بودیم ..

تولدت مبارک ، بهونه عالَـم …

پ ن :نوشته شده توسط یادگار مادر