آرام دل

​ و آن هنگـام که زهـرا تو را در حریری از پارچه سفیـد در دستـان حیـدر نهـاد ، عالـم امکـان برای لحظاتی ایستـاد … و محـو تماشـای چشمـان دومیـن پورِ علـی شـد ! اباالحسـن به نظـاره نشسـت جمالِ میوه‌ی دلش را  لبخنـدی زد به چهـره فاطمه « حسیـن عجیب… بیشتر »

این جا کربلا است........ این روز ها که حسین(ع) به هر بهانه ای چشمانش بارانی می شود دردانه های برادر بهانه خوبی هستند برای گریه های ابا عبدالله........ قاسم و عبدالله همان وارثان خاطرات مادری! بغض های گاه و بی گاه عبدالله یادآور سکوت های مجتبی (ع) در… بیشتر »