امروز با خود فکر میکردم چقدر جایت خالی ست!در میان انبوه راهپیمایان…

همان جمعیتی که پاهایشان تاول زده اما به شوق مقصد عاشقانه قدم برمیدارند. و دلشان پر میکشد برای رسیدن به ارباب….

اینجا همان مسیری است که تو و رفقایت طی سال ها مجاهدت با ردی از  خون خود بخشی از آن را باز کردید….

این جا مسیر کربلاست….یادت هست که چقدر مشقاق بودی که راه کربلا را باز کنی؟ آرزو داشتی که گروه گروه مردم به زیارت اباعبدالله بیایند؟

حالا تماشا کن!این لشکر مهدی فاطمه سلام الله است!

تو به من بگو؟ آیا حسین علیه السلام هم به نظاره نشسته است؟

آیا فاطمه سلام الله هم تماشاگر است؟

اَینَ الطّالبُ بدمِ المقتولِ کربلا؟ 

پ ن: به یاد علمدار کمیل،ابراهیم هادی

آرام دل نوشت.