هزار و چهارصـد سال از آن روزهای غربت علی(ع) می گذردو ما هر روز با سیلی از « اللهم عجل لولیک الفرج » هایمان به درب خانه امام زمانمان هجوم می آوریم ! از او می خواهیم بیاید و بر مسند حکومت بنشیند و شاهی کند برایمان .. اما حتی یکبار هم با خود فکر نکرده ایم که آیا ما تاب عدالت مهـدوی را داریم ؟ می گویند وقتی بیاید و دین را شرح دهد همه گمان می کنند که او دینی به غیر از اسلام را می نمایاند ! حال آنکه این گمان تنها نتیجه ی  تعبیر،غلط و شناخت ناقص ماست از اسلام … ان شاالله که نباشیم مانند کوفیان اما یادمان نرود که امیرِ مومنان هم درباره عاقبت بخیری خود از پیغمبر (ص) سوال می کرد ! علی نگران عاقبتش بود وای بحال ما …. پ ن :نوشته شده توسط یادگار مادر